In de gang is wat consternatie. Er staan mensen op een kluitje bij elkaar en als ik dichterbij kom zie ik … een baby! Dat is een vrij ongebruikelijk gezicht in een verzorgingstehuis. Als ik iets beter kijk, zie ik dat het geen echte baby is, maar een pop. Ze is alleen zo natuurgetrouw gemaakt … Meer lezen over 87-jarige vrouw wordt moeder!
Lockdown in zorgcentrum tijdelijk opgeheven
Op een afdeling voor jonge mensen met dementie en niet aangeboren hersenletsel. “NEE”, weert hij af als Mieke en ik voor hem willen zingen. Al jaren zit hij onveranderlijk in de huiskamer: jas aan, zijn hoofd op zijn armen voor zich op het tafelblad. De boodschap zonder woorden: ik zit hier wel, maar zodra ik … Meer lezen over Lockdown in zorgcentrum tijdelijk opgeheven
Sterven op eigen kracht
Net zoals geboortes voorafgegaan kunnen worden door oefenweeën, gebeurt bij sommige stervensprocessen iets vergelijkbaars. Mevrouw de R. zat graag in de serre, teruggetrokken. Als ik haar kwam halen voor muziek, keek ze me met één oog aan. Het duurde een paar seconden eer ze me herkende. En dan brak de zon door op haar gezicht: … Meer lezen over Sterven op eigen kracht
Geschonden erecode
Soms hoor ik in de loop der tijd brokjes nieuwe informatie over een bewoner. Het werpt vaak een ander licht op iemands verhaal en gedragingen. Zo ook in het geval van Maria, de mevrouw van ‘Inkoppertje’. Wat de afgelopen weken steeds meer opvalt bij Maria, zijn haar bewegingen. Deze concentreren zich rondom sabbelen op haar … Meer lezen over Geschonden erecode
Rake pijlen
Het muziek-uur is begonnen. Haar puzzelboek ligt open. Het potlood in de hand. Wat onleesbare krabbels. Ze ziet en hoort alles. En… ze zegt wat ze vindt. Neemt geen blad voor de mond. Ongezouten. Recht voor z’n raap. Ze reageert op alles wat in haar ogen en oren buiten de lijntjes is. Een medegast die … Meer lezen over Rake pijlen
Troubles en tissues
“Zou je vanmiddag speciale aandacht kunnen geven aan Gerrie. Ze woont hier sinds drie dagen en ze is vandaag nogal ‘troubelig’”. Koren op de molen voor Katharina Kannitz. Met haar miMakker-kleren aan, maar nog zonder rode neus, belandt ze in de huiskamer aan tafel bij twee bewoners. Een vrijwilligster schenkt koffie en draagt koekjes aan. … Meer lezen over Troubles en tissues
In de bioscoop
Ze praat met haar wenkbrauwen. Hele verhalen zijn het. Je kunt aan haar gezicht precies aflezen in welke film ze zit. Films die wij niet zien, maar zij wel. Ze spelen zich af in haar hoofd. Haar mimiek is een live-reportage van het verhaal wat zij voor zich ziet. Zo dirigeert ze me en maakt … Meer lezen over In de bioscoop
Welkom thuis
De onrust is te snijden in de huiskamer. Caro, de dagbestedingscoach, reddert en schippert waar ze kan, maar steeds net achter de feiten aan. Een meneer is op bezoek bij zijn vrouw. Hij kan alleen zijn draai niet vinden en blijft zoeken naar een fijne zitplaats. Voortdurend is hij in de weer. Motorisch verloopt het … Meer lezen over Welkom thuis
“O mio babbino caro”
Wat is het toch verraderlijk, die valkuilen. Om te denken dat wat altijd gewerkt heeft, iedere keer weer een wondermiddel is. Vandaag stapte ik er met koeienletters in. Ik ging ervan uit dat ik op dezelfde manier bij haar binnen zou komen als altijd. Vol verwachting zong ik de eerste toverklanken van “O mio babbino … Meer lezen over “O mio babbino caro”
Een stofcheck
Eind zestig is ze. Maar ze oogt veel jonger. De omgeving neemt ze waar met half toegeknepen ogen, het voorhoofd licht gefronst. Haar blik is steeds meer naar binnen gekeerd. Soms zit ze met gesloten ogen in een stoel. Af en toe staat ze abrupt op. Dan veegt ze denkbeeldige kruimels van haar schoot. Of … Meer lezen over Een stofcheck
